ผืนน้ำที่ยิ่งใหญ่กับชื่อ “ทะเลน้อย” พัทลุง

ผืนน้ำที่ยิ่งใหญ่กับชื่อ “ทะเลน้อย”

“ ทะเลน้อย ” คือเป้าหมายในการเดินทางของผมสำหรับทริปลงใต้ครั้งนี้ ทะเลน้อยแห่งนี้มิใช่ทะเลน้ำเค็มตามชื่อที่เรียกกันแต่อย่างใด ผืนน้ำผืนนี้กลับกลายเป็นทะเลสาบน้ำจืดขนาดใหญ่ที่สุดของภาคใต้โดยครอบคลุมพื้นที่สามจังหวัดของภาคใต้นั่นคือ “พัทลุง สงขลา และ นครศรีธรรมราช” ว่ากันว่าทะเลน้อยแห่งนี้กินพื้นที่ประมาณ  282,000 กว่าไร่เลยทีเดียว

ทะเลน้อยในจินตนาการของผมก็คงไม่ต่างอะไรกับพื้นป่าอเมซอนของฝั่งประเทศบราซิลยังไงยังงั้น และแล้ววันหยุดที่รอคอยก็มาถึง ตั๋วเครื่องบินพร้อม ที่พักพร้อม ผมไม่รอช้าเก็บกระเป๋าและเดินทางไปยังสนามบินดอนเมือง สนามบินเจ้าประจำแห่งการเปิดโลกเรียน้ประตูสู่การเปิดประสบการณ์ใหม่ที่หาได้ภายในประเทศไทยของเรานี้เอง ,, ตลอดเส้นทางขณะที่เครื่องบินทะยานลอยอยู่ในอากาศผมสัมผัสได้ถึงความอุดมสมบูรณ์ของผืนป่าและความสวยงามของท้องทะเลผ่านกระจกบานเล็กในตู้โดยสารเครื่องบิน ,, ไม่นานนักเจ้านกยักษ์ตัวใหญ่ก็พาผมมาถึงสนามบินหาดใหญ่ดินแดนแห่งที่บรรจบวัฒนธรรม ไทย จีน มาเลย์ มุสลิม ซึงผสมผสานกันได้

อย่างกลมกลืนและลงตัว,, เพื่อความรวดเร็วในการเดินทางผมตรงดิ่งไปยังเคาเตอร์รถตู้เข้าตัวเมืองหาดใหญ่ และต่อรถจากตัวเมืองหาดใหญ่เข้าสู่เขตจังหวัดพัทลุงเพื่อจัดแจงหาที่พัก และเตรียมตัวลุยทะเลน้อยแต่เช้าตรู่ ,,, ผมใช้เวลาเดินทางจากหาดใหญ่จนถึงทะเลน้อยโดยรถโดยสารตลาดเส้นทางประมาณ 4 ชั่วโมง เมื่อเดินทางถึงเขตทะเลน้อยผมจัดแจงหาที่พักในบริเวณหน้า ทะเลน้อยจะมีโรงแรมเล็กให้เลือกเยอะพอสมควร เมื่อได้ที่พักผมจัดแจงเก็บของเข้าที่พักและ มองหาคำที่ปรึกษาเรื่องโปรแกรมทัวร์ทะเลน้อยในวันพรุ่งนี้เช้า ผมดิ่งตรงไปยังเหล่าคนขับเรือจ้างนำเที่ยวหน้าทะเลน้อย ชายสูงวัยซึ่งน่าจะเป็นหัวหน้าทีมงานให้คำแนะนำผมว่าให้ลงชื่อจองไว้ เพราะช่วงเช้าตรู่จะมีคนมาดูดอกบัวแดงบาน นกน้ำหลากสายพันธ์ค่อนข้างเยอะ และเป็นเวลาที่ควายน้ำออกหากิน ,, ผมยืนนิ่งอยู่สองถึงสามวินาที อะไรน่ะ !! “ควายน้ำ”

ลุงคนขับเรืออธิบายผมว่าควายน้ำ เมื่อก่อนก็เป็นควายที่อาศัยอยู่ตามทุ่งหญ้าปกติแต่เนื่องจากการขยายตัวของผืนน้ำทำให้กินพื้นที่หากินของมันพวกมันจึงปรับตัวโดยการดำน้ำกินหญ้าใต้น้ำแทน ผมนี่แทบรอไม่ไหวสำหรับทริปนี้ หลังจากจัดจองเรียบร้อยผมจึงจัดแจงอาหารค่ำและเข้าที่พัก พร้อมกับการรอคอยด้วยใจจดใจจ่อ

และแล้วเวลาที่ผมรอคอยก็มาถึง เช้าตรู่ประมาณหกนาฬิกาหลังจากเติมคาเฟอีน ปลุกความสดชื่นให้กับร่างกายแล้วก็แบกเป้คู่ใจ ไปหาคุณลุงท่านเดิมคุณลุงยกมือทักทายพลางชี้นิ้วไปที่เรือหางยาวลำเก่งของแก ผมไม่รอช้ากระโจนลงเรือของลุงทันที ,, จุดขึ้นเรือที่ผมขึ้นมา ทะเลน้อยก็ไม่ต่างอะไรกับทะเลสาบทั่วไป แต่จะมีเหล่าบรรดานกน้ำ มากมายหลากสายพันธ์บินโฉบไป โฉบมา ราวกลับทักทายแขกผู้มาเยือนเช่นผม ผ่านห้วงน้ำช่วงแรกมาได้ไม่นานดวงตาของผมเบิกกว้างเพื่อรับแสงยามเช้า พร้อมทุ่งดอกบัวสีชมพูผสมแดงเต็มผืนน้ำ มันช่างเป็นภาพที่แสนสบายตา เหล่านกก็บินโฉบไปมา บ้างก็เกาะอยู่ตามไม้น้ำบ้างเกาะอยู่ตามแพของชาวบ้าน

ไม่นานหนักชาวบ้านผู้ที่อาศัยใช้ชีวิตโดยการพึ่งพาอาศัยผืนน้ำแห่งนี้ก็ออกเรือ หาปลาโดยวิธีการภูมิปัญญาท้องถิ่นดั้งเดิม ลุงคนขับเรืออธิบายว่า เค้าเรียกว่า “ยอยักษ์” ลักษณะคล้ายกับแหขนาดใหญ่ขึงด้วยไม้ไผ่ที่มุมสี่ด้าน มีรอกไว้ยกขึ้นยกลง ทริปของผมจะจบลงไม่ได้หากไม่ได้เจอควายน้ำ ลุงคนขับเรือก็พาผมตระเวนหาจุดที่ควายน้ำฝูงนี้หากินเป็นจำ จนกระทั่ง .. ฝูงควายฝูงนึงประมาณ เจ็ดถึงแปดตัว ดำฝุดดำว่ายอยู่ ใกล้เนินดินแห่งหนึ่งในผืนน้ำทะเลน้อย มันเป็นภาพที่แปลกตามากครับ รับรองว่าไม่มีที่ไหนเหมือนแน่นอน ทุกอย่างล้วนเป็นธรรมชาติที่ต้องปรับตัวเข้าหากัน จนเจอทางออกที่ดีที่สุดทุกชีวิต ทุกชีวิตบนผืนน้ำแห่งล้วนพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นปลาพึ่งน้ำ นกพึ่งปลา คนพึ่งนก พึ่งปลา ทุกอย่างล้วนสัมพันธ์กันเป็นห่วงโซ่เส้นใหญ่ซึ่งขาดอย่างใด อย่างหนึ่งไม่ได้ครับ

หากท่านใดสนใจจะแวะชมบรรยากาศดีดีแบบที่ผมได้รับจากทะเลน้อย ทะเลสาปน้ำจืดขนาดใหญ่นี้สามารถสอบถามข้อมูลได้ที่ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานหาดใหญ่ พื้นที่สงขลา พัทลุง โทร. 0-7424-3747,0-7423-8518,0-7423-1055

แสดงความคิดเห็น

comments