หน้าแรก รีวิวจากนักท่องเที่ยว น่าน เนิบ เนิ...

น่าน เนิบ เนิบ : ภูแว แค่สองก้าว ภูเขาสุดสายตา

          ฉันตื่นเต้นกับฤดูหนาวที่จะมาถึงทุกครั้ง เชื่อว่าหลายคนคงมีอาการนี้เช่นกัน  เปิดแผนที่ ดูรีวิว หาข้อมูล  เตรียมเต๊นท์ ถุงนอน รองเท้าเดินป่า ถุงมือ เสื้อกันหนาว หมวก อุปกรณ์ครบมือ รอเวลาพิชิตยอดเขาสักลูกให้ได้ในหนึ่งฤดูกาล  หลายคนอาการหนักกว่านั้น ภูเขาหนึ่งลูกในหนึ่งฤดูกาลล่าหมอกถือว่ายังน้อยเกินไปนัก

          ฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น ทันที่ที่เห็นวันหยุดสีแดงบนปฏิทินของเดือนธันวาคม ฉันจะมองเฉยๆ ให้มันผ่านไปเงียบๆได้ยังไง ฉันรีบวางแผนการพิชิตยอดเขาสักลูกในวันหยุดสี่วันที่มีอยู่ ยอดเขาชื่อดังแต่ละแห่งมันช่างยั่วยวนกำลังขาทั้งสองข้าง ฉันรวบรวมกลุ่มเพื่อนได้ราวห้าคน เป้าหมายของเราอยู่ที่ยอดเขาชื่อดังในจังหวัดกำแพงเพชร เราพยายามติดต่อจองกับทางอุทธยาน แต่ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามก็อยู่ที่นั่นเสมอ เราไม่สามารถจองคิวกับทางอุทธยานได้ เนื่องจากคิวเต็ม-เต็มยาว ฉันวางความพยายามเอาไว้ตรงนั้น แล้วมองหาจุดหมายอื่นแทน

จากจุดกางเต๊นท์ เดินขึ้นไปชมวิวบนยอดสูงสุดดอยภูแว
จากจุดกางเต๊นท์ เดินขึ้นไปชมวิวบนยอดสูงสุดดอยภูแว

          ภูแว จังหวัดน่าน ชื่อนี้อาจจะไม่โด่งดังนักในหมู่นักเดินป่า จากภาพที่พอจะมีอยู่ในอินเตอร์เน็ตทำให้ฉันตัดสินใจได้ไม่ยาก สรุปว่าสมาชิกห้าคนที่คุยกันไว้เหลือเพียงสองคนแต่นั่นไม่ใช่ปัญหา ฉันติดต่อแจ้งการเดินทางกับทางอุทธยานแห่งชาติภูคา แจ้งจำนวนสมาชิกและวันเดินทางรวมทั้งจองลูกหาบ การติดต่อจองกับเจ้าหน้าที่สะดวก รวดเร็ว คุยง่ายและเป็นกันเอง

ระหว่างทาง
ระหว่างทาง

          การเดินทางของเราสองคนเริ่มต้นขึ้น จากตัวจังหวัดน่าน ไปทางอำเภอปัวมุ่งหน้าสู่อำเภอบ่อเกลือ สะดวกเส้นทางไหนก็เลือกได้ตามชอบ ขอให้มีปลายทางอยู่ที่บ่อเกลือ จากนั้นเดินทางต่อไปยังอุทธยานแห่งชาติภูคา ด้วยรถเก๋งคันเล็กๆกับสภาพถนน บอกได้คำเดียวว่าโหดมาก ถนนนอกจากชัน โค้ง เป็นระยะแล้ว เกือบทุกช่วงเป็นหลุมบ่อ ขรุขระตลอดทางตั้งแต่เข้าสู่บริเวณอุทธยาน เราค่อยๆขับรถเก๋งคันน้อยๆอย่างทนุถนอมช่วงล่างที่สุด จนกระทั่งเห็นป้ายอุทธยานแห่งชาติภูคา ในใจนึกดีใจที่มาถึงซักที เราสอบถามเจ้าหน้าที่ คำตอบคือเรายังไม่ถึงจุดที่จะต้องออกเดินเท้า จากจุดที่เราอยู่ต้องขับรถไปอีกประมาณหกสิบถึงเจ็ดสิบกิโลเมตร  เราสองคนหันหน้ามองแล้วปรึกษากัน “เอายังไงดี จะไปต่อมั้ย” ทางขรุขระ โค้งชันแบบนี้อีกหกสิบกว่ากิโลเมตร ทำเราสองคนแอบลังเล แต่มาถึงขนาดนี้แล้ว ยังไงก็ต้องไปต่อ เราตัดสินใจขับรถต่อไปหน่วยพิทักษ์อุทธยานที่9 บ้านด่าน ซึ่งเป็นจุดตั้งเต็นท์คืนแรก และรุ่งเช้าจะเริ่มออกเดินเท้ากันที่นั่น เราเดินทางถึงหน่วยกันเกือบค่ำ  เลือกที่กางเต็นท์ได้ตามใจชอบเพราะมีแค่เราสองคนที่เดินทางไปในวันนั้น เราจัดแจงกางเต๊นท์เข้านอนแต่หัวค่ำพักผ่อนให้เต็มที่

เดินแค่สองก้าว ก้าวเท้าซ้าย ก้าวเท้าขวา
เดินแค่สองก้าว ก้าวเท้าซ้าย ก้าวเท้าขวา

 

          ก่อนแปดโมงเช้าเราทั้งสองคนเตรียมตัวพร้อม นั่งจิบกาแฟร้อนๆ ริมกองไฟที่เจ้าหน้าที่จุดไว้ทำอาหาร อุ่นอาหารสำเร็จรูปที่เตรียมมาเป็นมื้อเช้าง่ายๆ กินกันอย่างอารมณ์ดีขณะที่ยังไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองหลังจากนั้น ความสูง 1,837 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลของยอดดอยภูแวอาจจะดูไม่สูงมากนักเมื่อเทียบกับอีกหลายที่ แต่เรื่องความชันในการเดินเท้าที่นี่ถือว่าโหดในระดับกลางถึงระดับสูง ตั้งแต่ก้าวแรกทางมันมีแต่ชัน แล้วก็ชัน เราเดินก้าวต่อก้าว ปรับการหายใจให้พอดี เดินสิบก้าวพัก ห้าก้าวหยุด จำได้ว่ามันเป็นการเดินที่หนักหนามากเกือบตลอดทาง แต่เรายังเดินต่อไปข้างหน้ายังไงก็จะต้องถึงแน่ๆ แค่สองก้าว ก้าวเท้าซ้าย ก้าวเท้าขวา

ผ่านไร่ข้าวโพด
ผ่านไร่ข้าวโพด

 

สัญลักษณ์หนึ่งของการมาเยือนภูแว
สัญลักษณ์หนึ่งของการมาเยือนภูแว

 

          การเดินขึ้นสู่ยอดภูแวถือว่าเป็นอีกที่ๆ ทดสอบจิตใจได้เป็นอย่างดี ระยะทางที่เดินผ่านหมู่บ้านชาวเขา ไร่ข้าวโพด ป่าชื้น สู่ลานกางเต๊นท์ สายตามองเห็นเหมือนจะใกล้ แต่สองขารู้ดีว่ามันช่างไกล เพื่อนร่วมทางนั้นสำคัญจะคอยเป็นแรงผลัก แรงดัน ให้ก้าวต่อไป เราใช้เวลาเดินเท้าเริ่มออกจากหน่วยประมาณแปดโมงกว่า ถึงจุดกางเต๊นท์เกือบบ่ายสามโมง จากจุดกางเต๊นท์ต้องเดินขึ้นไปชมวิวบนยอดสูงสุดของภูแว ใช้เวลาเดินอีกประมาณ 30-40 นาที พักใหญ่หลังจากที่เรากางเต๊นท์เสร็จก็มีอีกคณะหนึ่งตามมา วันนั้นบนยอดภูแวมีเราแค่สองคณะ 7 คน กับพี่ๆเจ้าหน้าที่และลูกหาบอีกจำนวนหนึ่ง เรานั่งล้อมวงรอบกองไฟพูดคุย ทำอาหาร แลกเปลี่ยนเรื่องราวการเดินทางของแต่ละคน นับเป็นอีกวันที่รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ มิตรภาพ อบอวนอยู่รอบกองไฟและยังตรึงอยู่ในความทรงจำ

มื้อเช้ากับวิวที่หาซื้อไม่ได้
มื้อเช้ากับวิวที่หาซื้อไม่ได้

 

นั่งดูพระอาทิตย์ขึ้น กับ พระอาทิตย์ตกดิน ที่มุมนี้
นั่งดูพระอาทิตย์ขึ้น กับ พระอาทิตย์ตกดิน ที่มุมนี้

 

คำแนะนำในการเดินดอยภูแว

– รองเท้าเดินป่า สามารถใช้รองเท้าผ้าใบดอกยางลึกได้ ไม่มีน้ำ ไม่ชื้นมาก และไม่มีทาก

– ยากันยุงและยาสามัญประจำบ้านอื่นๆ ปล.และยาคลายกล้ามเนื้อ จะช่วยให้นอนหลับสบายขึ้น

– บนจุดกางเต๊นท์ไม่มีแหล่งน้ำ แต่จะผ่านแหล่งน้ำระหว่างทาง ควรเตรียมน้ำดื่มไปให้เพียงพอ และไม่มีน้ำธรรมชาติสำหรับอาบ ควรเตรียมทิชชู่เปียกสำหรับอาบน้ำแห้งไปให้เพียงพอ

– ระยะทางบางช่วงต้องผ่านที่โล่ง ไม่มีต้นไม้ ซึ่งแดดแรงจะสัมผัสผิวได้โดยตรง สาวๆ ควรเตรียมครีมกันแดดไปให้พร้อม

– การเดินทางไปถึงหน่วยพิทักษ์อุทธยานบ้านด่าน ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อตลอดทาง ทางโค้งชัน รถกระบะหรือ 4WD เป็นทางเลือกที่ดีกว่ารถเก๋งอย่างมาก

– การติดต่อเจ้าหน้าที่ ติดต่อกับทางอุทธยานแห่งชาติภูคา เจ้าหน้าที่จะเป็นผู้ประสานงานไปยังหน่วย

Published in รีวิวจากนักท่องเที่ยว

แสดงความคิดเห็น

comments

ทิ้งคำตอบไว้